Is dit normaal?

Sieta Keizer
2 min readApr 16, 2020

--

“Is dit normaal?” vroeg ze me. Ik zag via Zoom, dat ze er langzaam van doordrongen raakte dat verdriet, je heel alleen voelen, verlangen, niet betekent dat je hebt gefaald, maar eenvoudigweg dat je leeft. Dat wanneer jij degene bent die het uitmaakt — je ook angst voelt, of paniek. “Everything must change…” Grote gebeurtenissen raken je, en laten je ontheemd achter. Je hoorde ergens bij en nu niet meer.

Het gaat anders zijn. Langzaam komen er gesprekken op gang die gaan over een mogelijke verandering. Lidewij Edelkoort, voorspeller en onderzoeker van nieuwe trends, ziet dit moment als ‘unieke kans’. Wetenschappers — sociologen en milieuwetenschappers, roepen in een manifest op om vanaf nu andere keuzes te maken. We zitten hier samen in. En we zullen er allemaal verschillend op reageren. De één schiet in de ‘doe-modus’, de ander schiet in een kramp. “Ik doe eigenlijk niks nuttigs, is dit normaal?” Mensen worden geconfronteerd met intens verdriet. Met eenzaamheid. Aan de buitenkant zien we niet altijd het drama wat zich van binnen plaatsvindt. Mensen die aan de frontlinie staan en zorgdragen. Mensen die hun onderneming failliet zien gaan. En mensen die lekker in een groep van zes personen op hun racefietsen over de dijk vliegen op weg naar Marken. Bij de Gamma zijn alle verfspullen op. Ontkenning, weerstand, angst, irritatie, verdriet, zo gek is dat allemaal niet.

Dit is een tijd van mysterie en van onzekerheid. Misschien, misschien dat het Ikke, Ikke — Ik bepaal zelf wie ik wil zijn, het hedonistische soort narcisme dat volgens critici zo kenmerkend is voor onze kapitalistische of neoliberale cultuur, zowaar aan het veranderen is. Misschien. De wereld is al vele malen veranderd en verandert weer. En zoals bij alle veranderingen, zullen sommigen meer verliezen dan anderen. En vaak zijn zij degenen die al veel te veel hebben verloren. Laten we hopen dat de verschillen tussen arm en rijk kleiner worden. Dat deze crisis landen dwingt de sociale ongelijkheden op te lossen die grote delen van de bevolking zo intens kwetsbaar maken. Dat economische drijfveren plaatsmaken voor sociale drijfveren — samenwerken en solidariteit. Beseffen dat we niet meer teruggaan naar hoe het was. Aanvaarden. Ook niet meer terug willen. Everything must change.

“Is dat normaal…?”

“Ja, het is normaal, dat je je verdrietig voelt.”

There are not many things in life you can be sure of, 
except rain comes from the clouds,
and sun lights up the sky,
and humming birds do fly

Sarah Vaughan Everything must change / https://youtu.be/1UsxR2W35-Q

….

En daarna?

Zintuigen worden weer wakker. Creativiteit ontkiemt.

Vindt, terwijl ik dit schrijf, al plaats. Geweldig!

Hou vol, #staysafe #hopeispassionforthepossible

Sieta

--

--

Sieta Keizer

www.keizercoaching.com // Probeer, elke keer als je tegen de lamp loopt, een beetje licht mee te nemen. -Harrie Jekkers